Raz, dwa, trzy próba maszynki, wygrany los i sól do lodów, czyli ....

.... znalazłam w kieszeni mały pieniążek. Kupiłam za niego los. Jeszcze mniejszym grosikiem zdrapałam trochę większy pieniążek. Wygrałam! Niewiele, ale jaka wielka radość! Zwykle to ja rozdaję prezenty, w dawaniu jest przecież tyle przyjemności. Tym razem jednak postanowiłam obdarować samą siebie. Choć nie do końca, bo  przecież z największą ochotą będę nakładać kolejne gałki najbliższym. Maszynka do lodów była zawsze na mojej liście marzeń. Już kiedy byłam małą dziewczynką marzyłam skrycie o "domowej fabryce lodów" , i prawdę mówiąc raz byłam o krok od jej posiadania, wówczas maszyna trafiła jednak w inne ręce. Cóż... Czekałam. Długo. Cierpliwie. I mam! Ucieszyłam się jak dziecko, kiedy listonosz zadzwonił do drzwi i kiedy z lubością i zniecierpliwieniem mogłam zacząć zrywać papier ze starannie zapakowanego pudełka. Jest!  Próba techniczna na sucho - zaliczona pozytywnie. Mogę zacząć przyjmować zamówienia: 2 x waniliowe, 1 x truskawkowe, 1 x malinowe.... Lista smaków i kolejności kręcenia szybko się zapełnia. Za waniliowymi nie przepadam, ale czego się nie robi (kręci właściwie) dla ukochanego dziecka? Truskawkowe, malinowe - pyszne, ale nie mam już mrożonych owoców - zniknęły pod chrupiącymi pierzynkami crumble i w  semifreddo.  Więc może cytrynowe z miodem i tymiankiem - muszę je koniecznie spróbować! Wybór, choć na razie wyłącznie wirtualny zaczyna być coraz trudniejszy. 

 

Ale to właśnie wirtualny świat podsunął w końcu odpowiedź. To było jak miłość od pierwszego wejrzenia! Salted Butter Caramel Ice Cream wypatrzone na stronie Davida Lebovitza były odkryciem, któremu po prostu  nie mogłam się oprzeć. Już jakiś czas temu zakochałam się w słodko-słonym mezaliansie smaków. Karmelowe lody z solonym masłem i chrupiącym słodko-słonym karmelem zawładnęły moją wyobraźnią. Od wczoraj zajmują pierwsze miejsce  na liście ulubionych lodów, od dziś nie wyobrażam sobie, że może ich zabraknąć w zamrażarce, od jutra zabiorę się za kręcenie kolejnych porcji. 
Są zaskakujące - już sama nazwa wprawie pewnie niejedną osobę w stan lekkiego (jeśli nie wielkiego) zdumienia. Są pracochłonne, ale kto nie lubi wyzwań, nigdy nie odkryje jaka radość wieńczy dzieło. Są słodkie. Są kremowe. Są karmelowe. Są lekko słone. Są chrupiąco-ciągnące. Są boskie! Smak soli jest idealnym balansem do słodyczy karmelu.  Jest jak dalekie echo. Karmelowo-słona pralina choć na etapie przygotowania jest bardzo twarda, pod wpływem zamrożenia lekko topnieje i przypomina karmelowe cukierki-ciągutki. Rozkosz! Prawdziwa! Niezwykła! Spróbujcie! 

Przepis cytują za Davidem Lebovitz, z moimi drobnymi zmianami.
To moja pierwsza propozycja do Lodowej akcji, którą organizuje Kasandraa6.

SKŁADNIKI

Na karmelową pralinę 
1/2 szklanki (100 g) cukru
3/4 łyżeczki soli morskiej

 Na masę lodową
2 szklanki (500 ml) mleka  
1,5 szklanki (300 g) cukru
4 łyżki (60 g) solonego masła
1/2 łyżeczki soli morskiej
1 szklanka (250 ml) śmietany kremówki
5 dużych żółtek
3/4 łyżeczki ekstraktu waniliowego

1. Do wykonania praliny karmelowej należy przesypać cukier do garnka o grubym dnie i równomiernie rozłożyć. Cukier rozpuszczać na średnim ogniu, unikając mieszania - dzięki temu cukier równomierni się skarmelizuje i nie powstaną grudki. Jeśli jednak  nie możecie powstrzymać się od mieszania i powstaną grudki, nie należy się tym przejmować - rozpuszczą się później. Cukier karmelizować do momentu, aż osiągnie piękny złoto-brązowy kolor. Należy uważać, aby go nie spalić!

2. Kiedy karmel jest gotowy, należy natychmiast dosypać do niego sól i wymieszać, aby się rozpuściła i połączyła z całością. Zdjąć z ognia.

3. Gorący karmel jak najszybciej wylać na przygotowany wcześniej papier do pieczenia lub najlepiej matę do wypieków (wielokrotnego użycia). Należy to robić szybko, gdyż karmel szybko twardnieje. Po wylaniu karmelu trzeba unieść matę i obracać, aby karmel rozlał się po jak największej powierzchni - dzięki temu będzie cieniutki i chrupiący.

4. Odstawić do całkowitego ostudzenia i stwardnienia.

5. Przygotowanie masy lodowej należy rozpocząć także od sporządzenia karmelu. Do rondla o grubym dniu wsypać 300 gr cukru i rozpuszczać na średnim ogniu do momentu otrzymania złoto-brązowego karmelu. Podobnie jak przy pralinie, unikać mieszania, aby nie powstały grudki (jeśli powstaną, rozpuszczą się podczas późniejszych etapów, więc nie należy się tym przejmować).

6. Skarmelizowany cukier zdjąć z ognia, dodać masło i sól. Mieszać energicznie do momentu, kiedy masło się roztopi. Następnie stopniowo wlewać śmietanę, także cały czas mieszając. Uwaga! Na tym etapie karmel może stwardnieć i sprawiać wrażenie nie nadającego się do dalszej obróbki. To normalne. Jakąkolwiek formę przybierze po dodaniu tych składników, należy umieścić go ponownie na średnim ogniu i mieszać aż do uzyskania jednolitej płynnej masy. Na końcu dodać mleko.

7. W misce ubić lekko żółtka i stopniowo, aby się nie zważyły, dolać do nich trochę gorącej zalewy. Dokładnie wymieszać i wlać z powrotem do rondla z resztą zalewy. Mieszać cały czas na średnim ogniu do momentu, kiedy masa zacznie gęstnieć (trwa to ok. 5 minut). Zdjąć z ognia, dodać ekstrakt waniliowy i ponownie wymieszać. Gotową masę można na końcu przelać przez sitko, ale na tym etapie ewentualne grudki powinny dawno się rozpuścić, więc nie jest to konieczne.

8. Masą należy dokładnie schłodzić - przepis podaje 8 godzin, u mnie trwało to ok. 4 godzin chłodzenia najpierw w temperaturze pokojowej, później w lodówce.

9. Schłodzoną masę przełożyć do maszynki do lodów i postępować dalej zgodnie ze wskazówkami producenta (u mnie lody kręciły się 35 minut).


10. Kiedy maszyna kręci lody, należy rozkruszyć pralinę na drobne kawałki. Ja użyłam do tego tłuczka do mięsa :)


11. Pod sam koniec kręcenia lodów, kiedy masa zacznie gęstnieć, dosypać kruszonkę z praliny i dokładnie wymieszać.

12. Gotową masę lodową przełożyć do plastikowego pojemnika i włożyć do zamrażarki. Mrozić kilka godzin lub do momentu całkowitego stwardnienia.

* Moje uwagi : 
- podstawą sukcesu jest przygotowanie i odmierzenie wszystkich składników przed przystąpieniem do pracy - ze względu na przygotowywanie karmelu należy działać szybko i sprawnie, więc nie ma czasu na ważenie, itp. w trakcie pracy.
- pralinę można przygotować na drugim etapie, w trakcie studzenia masy karmelowej.