A co ze środkiem biszkoptu?!

Podstawowa definicja podaje, iż środek to miejsce jednakowo oddalone od krawędzi, wnętrze oraz coś co ułatwia działanie. 

W życiu nie raz szukamy złotego środka. Najlepszego rozwiązania. Właściwie całe nasze życie jest poszukiwaniem. Szukamy odpowiedzi na nieustannie pojawiające się pytania. Ludzi, których obecność nadaje sens naszemu istnieniu. Miejsc, do których możemy zawsze powrócić. Uczuć i wrażeń, które wymalują kolejne obrazy w naszej galerii wspomnień. 

Szukamy też smaków. Tych nieznanych, bo przecież ciekawość jest jak kompas wytyczający nowe szlaki. I tych smaków , które zabierają nas w podróż w czasie do babcinej kuchni, do stołu nakrytego przez mamę, do domu pachnącego ciastem i domowym chlebem. 

Lubię kulinarne wędrówki i poszukiwania. Są twórcze, fascynujące i podszyte tą cudowną i ekscytującą niepewnością - Co z tego wyjdzie? Czy będzie dobre? Czy będzie smakowało gościom? Czy tym razem udało się odnaleźć złoty środek?

Idealny biszkopt był kiedyś celem jednego z moich poszukiwań. Wypróbowałam wiele przepisów, ale żaden nie spełnił oczekiwań. Biszkopty były albo za suche albo opadały albo zamieniały się w gumowate placki. Do niczego. Aż pewnego dnia zostałam poczęstowana porcją najpyszniejszego biszkoptu na świecie! Puszystego, słodkiego, wilgotnego, obłożonego owocami i rozpływającego się w ustach. Bingo! Po paru dniach w moim zeszycie pojawiła się kolejna kartka - z przepisem na biszkopt idealny.  

Wykorzystuję go do letnich ciast z owocami, piekę z niego torty i małe biszkoptowe ciasteczka do herbaty. A od zeszłego tygodnia niemal codziennie wycinam z niego środek i wypełniam lekkim malinowym nadzieniem. Schładzam i kroję na porcje, które znikają jedna po drugiej. 

 A co ze środkiem? Cudownie puchaty środek kroję na mniejsze porcje, smaruję domową konfiturą z truskawek i czarnego bzu i powierzam pewnemu siedmioletniemu łasuchowi, który to "mięciutkie ciasto" uwielbia najbardziej ze wszystkich. 

Porcją tego ciasta, a później przepisem na biszkopt obdarowała mnie dobra koleżanka z dzieciństwa. Jako podlotki spotykałyśmy się regularnie na urodzinach naszych Mam. Później nasze drogi się rozeszły, ale pozostaje biszkopt - zawsze kiedy go piekę, myślę o L. i wspominam nasze dziewczęce pogaduszki. I oczywiście w myślach głośno wołam "Dziękuję za ten przepis!". 

BISZKOPT BEZ ŚRODKA Z MALINAMI

Na ciasto

4 jajka

1 szklanka cukru

4 łyżki oleju

1 szklanka mąki

1 łyżeczka proszku do pieczenia

szczypta soli

Jajka ubić z cukrem do białości. Masa powinna być niemal biała i bardzo puszysta. Stopniowo dodawać olej oraz mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia. 

Formę na tortownicę o średnicy 23 cm wyłożyć papierem do pieczenia. Przelać ciasto i wstawić do piekarnika nagrzanego do temperatury 170 stopni. Piec ok. 40 -50 minut - do tzw. suchego patyczka. Upieczone ciasto trzymać w wyłączonym piekarniku z uchylonymi drzwiami do momentu całkowitego wystudzenia.Dopiero wtedy wyciągnąć z formy.

Na nadzienie

250 ml śmietany kremówki

cukier waniliowy

kilka garści malin (mogą być mrożone)

cukier puder (do smaku)

kubeczek pokruszonego miąższu ze środka biszkoptu

kilka łyżek syropu z czarnego bzu (można zastąpić innym płynem lub sokiem)

konfitura truskawkowa do wysmarowania biszkoptu (może być o innym smaku)

Wystudzony biszkopt wyciągnąć z formy i używającego ostrego noża wyciąć środek zachowując ok. 1-1,5 cm brzegu. Nóż nie może przebić ciasta - nacięcie powinno sięgać do połowy wysokości biszkoptu. Lekko podważając brzegi usunąć wycięty środek. Powstałe wgłębienie można wyrównać wyskrobując ciasto łyżeczką, tak aby powstało coś na kształt misy.Część okruszków zachować do nadzienia. 

Śmietanę ubić na sztywno, dodać cukier waniliowy, maliny oraz okruszki biszkoptowe (zagęszczą masę i wpiją sok z malin, dzięki czemu nadzienie będzie sztywniejsze i łatwiejsze w krojeniu). Jeśli masa jest za mało słodka, można dodać cukier puder. Dobrze wymieszać. 

Wnętrze wyciętego biszkoptu wysmarować syropem i konfiturą. Do środka przełożyć masę malinową. Wyrównać i ozdobić wedle uznania. Wstawić do lodówki na kilka godzin, aby smaki się "przegryzły", a biszkopt zwilgotniał. Najlepiej smakuje zimny, podany zaraz po wyjęciu z lodówki. Smacznego!

* Ten przepis to moja druga propozycja do akcji Na Zdrowie! Maliny!