Zimowa egzotyka. Tapioka z ananasem i wanilią

Biała zima. Właśnie o takie marzyłam.

Otuliła mnie, choć przyszła spóźniona. 

Zimą najbardziej szukam ciepła.

Brzmi to niedorzecznie, ale dla mnie jest logiczne i tworzy pełnię idealną. 

Bo ja lubię patrzeć na zimę.

Nie tęsknię za jej dotykiem i kroplami śniegu spływającymi zakolami za kołnierz kurtki.

Ta chłodna pieszczota mnie nie pociąga. 

W rzeczy samej, uciekam od zimy. 

Zaszywam się w domu, otulam miękkim kocem i po prostu na nią patrzę.

Przyglądam się białym płatkom wirującym gdzieś z góry i niknącym gdzieś w dole.  

Całkiem możliwe, że ta miłość platoniczna pozostanie nieodwzajemniona. 

Zima wolałaby, abym się w niej zanurzyła. 

Zatraciła w rozkoszy na jednym z pięknych narciarskich stoków, gdzieś pośród kolorowych kasków jej adoratorów. 

To jednak nie dla mnie. Z zimowych obrazków wybieram ten, jaki mam za oknem. 

Patrzę na zimę wciąż tak samo - z zachwytem, zmieniając jedynie kubki z herbatą, filiżanki kawy i kieliszki czerwonego wina.

W tej bieli i śniegowej zadymce najbardziej ekscytujące i cudownie magiczne jest poczucie bezpieczeństwa. 

Ona tam, ja tu. 

Ona biała i zimna, ja kolorowa i ciepła.

Za to ciepło najbardziej zimie dziękuję. 

Skutecznie sadza mnie w miękkim fotelu, pozwala bezkarnie grzać się przy kominku i patrzeć do woli na jej białe krągłości. 

I tylko czasem, niezmiernie rzadko, przez głowę przemknie myśl o lecie. 

O soczystych owocach i smakach tropiku.

Wystarczy, by spakować się na krótką i aromatyczną wyprawę. 

Tylko z bagażem podręcznym, który pomieści perełki i pióropusz.

Spakowałam zatem tapiokę, obok wsunęłam dojrzałego ananasa i ruszyłam na spotkanie z zimową egzotyką.

Wróciłam rozanielona - tą podróż powtórzę jeszcze nie jeden raz. 

A teraz kolej na Was - pakujcie się i ruszajcie. 

KOKOSOWA TAPIOKA Z ANANASEM I WANILIĄ

/na 4 porcje/ 

Z tapioką poznałam się jakiś czas temu i była to miłość od pierwszej łyżeczki. Kuleczki tapioki najbardziej smakują mi gotowane w mleku kokosowym. Lubię, gdy deser jest dość gęsty i znacznie bardziej smakuje mi dobrze schłodzony, choć wiem, że wersja na ciepło ma też wielu wielbicieli. W tym przepisie wykorzystałam mniejsze perełki tapioki, więc efekt transparentnych kulek, jakimi staje się tapioka po ugotowaniu, jest mniej widoczny. Smakowo nie ma to znaczenia. Zaproponowane w deserze owoce można oczywiście zmienić według upodobań. Tapioka jest bezsmakowa, więc dobór składników może być w zupełności uzależniony od Waszych preferencji

1/2 szklanki tapioki

2 szklanki wody

ok.1,5 szklanki mleka (użyłam pół na pół z mlekiem kokosowym)

2 łyżeczki cukru

konfitura z ananasa z wanilią *

kilka plastrów świeżego ananasa

kilka pokruszonych ciasteczek (u mnie owsiane z kokosem)

Na kilka godzin przed przygotowaniem deseru lub wieczorem zalać tapiokę dwoma szklankami wody. Następnego dnia odlać wodę, a tapiokę zalać mlekiem i wstawić na średni ogień. Dodać cukier i cały czas mieszać.  Gotować do momentu aż zgęstnieje, a perełki tapioki napęcznieją i staną się niemal przezroczyste. Zdjąć z ognia i odstawić do lekkiego przestudzenia, a następnie przekładać do pucharków do 1/3 wysokości. Na warstwę tapioki nałożyć warstwę ananasowej konfitury z wanilią i dopełnić kolejną warstwą tapioki. Udekorować z wierzchu kawałkami świeżego ananasa i "kruszonką" z owsianych ciasteczek. 

*Użyłam domowej, którą gotuję z drobno posiekanego, mocno dojrzałego ananasa. Przesmażam go z dodatkiem ziaren wanilii, odrobiną soku z cytryny - cukier dodaję do smaku. Jest pyszny i znika w okamgnieniu.