Spanakopita z pokrzywą, bo wszystko się kręci wokół zieleni

Maj. 

Wszystko się kręci wokół zieleni. 

Kręcę się i ja.

W prawo na łąkę.

W lewo do ogrodu. 

Z łąki na prawo do potoku, dzikiej śliwy, jaśminu i starych wierzb.

Z ogrodu na lewo do wodospadu, paproci, bzów i akacji. 

Przebijam się przez ściany zieleni. 

Brodzę po kostki w rześkiej wodzie potoku. 

Siedmiomilowym krokiem przeskakuję polany stokrotek i ląduję wśród puchatych dmuchawców. 

Dywan łąki jest miękki i gruby, jaskrawy od kolorów, które co dzień układają się w nowy wzór. 

Kwitną pigwowce i borówki; widać już zalążki agrestu i porzeczek. 

W myślach układam je już w słoikach, rozsypuje na kruchych tartach i spijam z warg kropelki soku. 

Parasole rabarbaru aż się proszą o deszcz, choć ja wolę gdy nasiąkają wanilią mocząc się w wielkim garnku z kompotem. 

I jak co roku po łące kręci się czarny bocian, przy wodospadzie para dzikich kaczek kręcąc kuprami zażywa popołudniowej kąpieli, a w dziuplach starego pnia lipy  wiercą się kolejne pokolenia dzięciołów. 

Jak co roku czas zakręcił spiralę. 

I niby wszystko to samo i wszystko to znam, a jednak każdy maj witam tak, jakby nie istniał żaden inny. 

Bo to wszystko jest wyjątkowe. 

I przez swą powtarzalność,

i przez wyciekającą z każdego kąta ogrodu zieloność,

i przez to, że w maju, jak zawsze, króluje brzydula z piękna duszą - Pani Pokrzywa. 

Nie wiem czy jest druga tak bardzo nielubiana roślina - w dodatku zupełnie niesłusznie - przecież nawet piekące bąble to w istocie samo dobro. 

O magicznych właściwościach pokrzywy wiedzieli już dawno temu znachorzy i zielarze. Używali jej do wypędzenia z ciała całego zła: sok lub napar z pokrzywy oczyszcza bowiem krew, nerki, pomaga pozbyć się toksyn, a wywary stosowane zewnętrznie leczą artretyzm i nerwobóle. 

Dzięki olbrzymiej zawartości witamin i mikroelementów jej sok i młode liście zwiększają poziom hemoglobiny we krwi, a obniżają poziom cukru. Pokrzywa zapobiega anemii i awitaminozie - wiele osób dzięki niej przeżywało wojnę czy głód. Zupą z pokrzyw ratowali się na przednówku najbiedniejsi. 

Moja Babcia zawsze mawiała, że "trzeba się kłaniać pokrzywom". 

Tak też, jak co roku, zrobiłam - kręcąc się wczesnym rankiem po majowej łące kłaniałam się pokrzywom za każdym razem, gdy obrywałam im młode listki.

I tak mi ten maj i zieleń zakręciły w głowie, że i ja zakręciłam pokrzywami. 

Połączyłam je z fetą, nałożyłam na płaty filo i skręciłam w wielkiego ślimaka.  

Tak powstała moja majowa wersja greckiej spanakopity, choć wyglądem bardziej przypomina bułgarską banicę. I choć co do nazwy można się sprzeczać, to smak jest bezsprzecznie genialny!

A zatem ruszajcie do ogrodów pokręcić się wokół zieleni, za każdym razem kłaniając się pokrzywom. 

SPANAKOPITA Z POKRZYWĄ

1 opakowanie ciasta filo

ok. 200 g listków młodej pokrzywy (zbieramy 4 górne listki)

1-2 ząbki czosnku

1 opakowanie fety ( u mnie 250g)

1 jajko

ok. 50 masła

sól, pieprz

* kilka łyżek śmietany 18%

Młode liście pokrzyw delikatnie zblanszować, następnie odsączyć i dość drobno posiekać.  Przełożyć do miski razem z fetą, przeciśniętym przez praskę czosnkiem, jajkiem oraz przyprawami. Wymieszać razem tak, by powstała jednolita masa. Jeśli masa jest zbyt gęsta, można dodać kilka łyżek śmietany.

Masło stopić i smarować nim płaty ciasta filo - jedną warstwę powinny tworzyć 4 płaty ciasta. Tak przygotowane ciasto przeciąć na dwie części - powstaną dwa wąskie prostokąty. Na każdy z nich nałożyć nadzienie z pokrzyw i zwinąć w rulon, jak roladę. Przełożyć do wysmarowanej masłem formy zwijając na kształt ślimaka. Posmarować z wierzchu stopionym masłem i przełożyć do piekarnika nagrzanego to temperatury 200 stopni. Piec ok. 35-40 minut, do momentu aż ciasto ładnie się zrumieni. 

Świetnie smakuje zarówno na ciepło, jak i na zimno. 

* informacje o pokrzywie pochodzą z artykułu Pawła Reincholda z miesięcznika Magiczna KUCHNIA, nr 4/1998.
* dziękuję moim Chłopakom za udział ich rąk w sesji zdjęciowej;)