piątek, 29 kwietnia 2011

TU I TAM nr 10. Bogactwo i przyjemność. Niedźwiedzia.



TU i TAM. Dwie kuchnie, dwa wirtualne światy, duża odległość i wiele wspólnego. Kulinarna pasja, radość gotowania, smakowania i tworzenia. To wszystko powody, dla których regularnie już raz w miesiącu umawiamy się z Amber w naszych kuchniach. Uwielbiam te nasze wirtualne spotkania. Zawsze towarzyszy im mnóstwo emocji związanych nie tylko z samym wyborem tematu, gotowaniem, ale i wielką ciekawością, by choć na chwilę zajrzeć do kuchni Amber i zobaczyć co tam szykuje. Emocje tym większe, że znamy się już coraz lepiej i intuicyjnie wyczuwamy co pachnie, wyrasta lub piecze się w zaprzyjaźnionej kuchni. Jednak do momentu publikacji wpisu nigdy tak naprawdę nie wiemy, co zobaczymy u siebie na stole.


Wyborem tematu dotychczas dzieliłyśmy się po równo, tym razem jednak temat niejako przyszedł czy też dojechał sam, prosto z pobliskiego mi lasu... Ale o tym poniżej.  Dziś zatem gotujemy zgodnie z sezonem i na czasie, bowiem w naszych kuchniach zapachniał czosnek niedźwiedzi. Zapraszamy!



"Tutaj ludzie ubodzy jadają znacznie wspanialsze dania niż bogacze w Ameryce. Dlatego często stawiam sobie pytanie - gdy wodę, w której gotowałam ziemniaki, dodaję do ciasta, by chleb był bardziej sycący, gdy ziemniaki polewam sosem kapiącym z pieczeni lub kiedy duszę czerstwy chleb z oliwą i dzikimi ziołami, by zrobić aromatyczną zupę - co to właściwie znaczy być ubogim? Myślę, że powoli zaczynam się uczyć, jak żyć przyjemnie, niezależnie od tego, czy czasy są ciężkie, czy też opływam w dostatki. Zasadniczo podejście do życia jest w obu wypadkach takie samo. Cała sztuka polega na tym, by słowo abbondanza, dostatek, umieć dokładnie zdefiniować. Dla nas dostatek to, na przykład, pełno świeżo wytłoczonej oliwy giara, mniej rzeczy, ale za to więcej czasu dla siebie. Pamiętam, jak Barlozzo mówił nam o dawnych czasach, gdy bogactwem było mieć trzy worki kasztanów zamiast dwóch. To trochę inny rodzaj bogactwa niż ten, któremu hołdują moi kalifornijscy znajomi, którzy mają kuchnie o powierzchni blisko stu metrów kwadratowych wyłożone trawertynem, trzy piekarniki, dwie zmywarki, dwie lodówki, kominek, bar, łazienkę i przebieralnię dla kucharza. Życie w Toskanii cechuje prostota i przyjemność. 
A poza tym nie można czuć się ubogim, gdy w ogrodzie stoi piec opalany drewnem." *  


Prostota i przyjemność.
To rodzaj bogactwa, który naprawdę mnie uszczęśliwia. Niemal codziennie przekonuję się, że "uboga w złoto i świecidełka", staję się coraz bardziej bogata w bezcenne chwile i proste przyjemności, których wartość przekracza koszt kolejnej kreacji,  "-entej" pary butów, "-nastej" torebki - ładnych rzeczy o życiu krótkim, sezonowym, wygasającym w ciemnej szafie, wśród wielu podobnych, smutno zwisających i zapomnianych egzemplarzy. 


Cieszy mnie i wprawia w euforię pierwszy w tym roku bukiet botwinki, kilka stokrotek ocalonych przez M. przed wygłodniałą kosiarką i zapach fiołków, subtelny i delikatny, jak płatki, z których ulatuje.  
Myśląc o przyjemności i bogactwie, staram się przypomnieć sobie co ostatnio mnie ucieszyło i jak się wzbogaciłam. I wiecie co? Muszę powiedzieć, że jestem niebywale bogata! Ba! Ja po prostu opływam w bogactwo! 


W ciągu ostatnich tygodni dostałam w prezencie cztery słoiki - w każdym białka z 6 jajek. Wiecie ile bez i makaroników można z nich upiec?! Do tego worek cudownej mąki prosto z młyna. Słoik drobniutko krojonej kandyzowanej skórki pomarańczowej do mazurków. Nie mogę też zapomnieć o regularnych dostawach ulubionej nalewki porzeczkowej i czekoladek z likierem, do których słabość mam wyjątkową. 


To wszystko "kosztowności" wręczane bez okazji. Po prostu, "bo mam i chcę Ci dać", z dobrego serca, z chęci podzielenia się bogactwem. Nieustannie zachwyca mnie i napawa wielkiem optymizmem ta szczera i prawdziwa życzliwość i bezinteresowność. Jak ta dostarczona przez listonosza wcześnie rano paczuszka, w której Amber wysłała do mnie piękny okaz ... kopru włoskiego! Wiedziała, że nie mogę go u siebie dostać, więc wyprawiła go w podróż, a ja wykorzystałam do pysznej .... pssst! (o tym dowiecie się w swoim czasie, to znaczy wtedy, gdy w końcu zmobilizuję się i przygotuję fenkułowy wpis;). 


Odkąd pamiętam rodzina, znajomi i sąsiedzi zawsze dzielili się swoim "bogactwem". Pisałam o tym trochę w poście o koralach z czerwonej porzeczki (klik). Skrzynka jabłek, tuzin jaj, pęta wonnej wędzonej kiełbasy, świeży twaróg, laski rabarbaru, drożdżowe strucle z powidłami  - wciąż wytyczają smaczne ścieżki między naszymi domami. Rysuję w głowie mapę i z radością zaznaczam na niej kolejne miejsca, do których powędruje coś dobrego, ale i nowe miejsca, z których te dary docierają.


Jak las na pobliskiej górze. Właśnie tam wędruje czasami moja znajoma. Właśnie stamtąd przyszła do mnie z wielkimi, naprawdę WIELKIMI podróżnymi torbami. Właściwie najpierw dotarł zapach - wonny i niepowtarzany. Całe przedpołudnie spędzone na zbieraniu listek po listku, układaniu jeden na drugim, czystych, dorodnych i pięknie pachnących liści aż po brzegi zdających się nie mieć dna toreb - i słowa, ciepłe i dające ogromną radość - "pamiętam jak pani mówiła, że lubi czosnek niedźwiedzi. Pomyślałam, że to panią ucieszy, poszłam do lasu i trochę pani nazbierałam. Czy tyle wystarczy?" 


Trochę?! Wystarczy?! Mój Boże, dawno w moim domu nie było tak zielono! Mogę śmiało powiedzieć, że "opływam w zielonych";) Czosnek w wazonach, słoikach, wielkiej miednicy, a nawet wannie - podtrzymywany przy życiu zanim trafi, gdzie trzeba. Czosnek w jajecznicy, omlecie, tortilli, twarożku, sosie do makaronu, w dwóch skrzyniach zamrażalki, i w końcu w wysłanej do Amber paczce, która najpierw zalała panią w okienku pocztowym, ale po technicznych poprawkach pakowania, dotarła jednak szybko i niemal bezboleśnie, dla czosnku oczywiście! 


Wielkie torby wypchane czosnkiem, niczym wory  z pieniędzmi, ucieszyły mnie niebywale. Część tego bogactwa zdeponowałam w zamrażalce, resztę rozdałam lub zwyczajnie "przejadłam". W obliczu takiego bogactwa ciężko zachować racjonalizm, zwłaszcza, że sposobów na "wydanie" zielonych listków jest naprawdę wiele i wszystkie smaczne. 


Aby jednak nie dać się zwieść "mamonie", postanowiłam zejść na ziemię i ugotowałam zupę, zwyczajną i najprostszą. Taką, która ma kolor, smak i zapach czosnku, na wodzie z ziemniaków, by dodać jej smaku i niczego nie zmarnować. Prosta, ale pełna bogactwa po brzegi. Pyszna na ciepło, ale świetna też w roli chłodnika. Podałam w szklance, bo tak wygodniej popija się ją na tarasie podziwiając cudownie rozkwitające bogactwo wiosny (czy u Was też już kwitną bzy?). Z ziemniaków, części wody, w której się gotowały i odrobiny śmietany przygotowałam "ziemniaczaną kołderkę", cudownie lekki i puszysty mus, którym dopełniłam pucharki z zupą i doprawiłam odrobiną oliwy z oliwek. 


Dużo wiadomości o czosnku niedźwiedzim znajdziecie m.in. na blogu u Bei (klik), a parę dni temu pięknie pokazała go u siebie także Nobleva (klik). Jestem pewna, że Amber ma dla Was równie apetyczną propozycję. Zapraszam! 


ZUPA Z CZOSNKU NIEDŹWIEDZIEGO Z ZIEMNIACZANĄ KOŁDERKĄ 
/składniki na ok. 5-6 porcji/ 

1 pęczek czosnku niedźwiedziego (nie mam  pojęcia ile waży, ale grubość pęczka odpowiada mniej więcej połowie przekroju chudej bagietki ;)
1-2 szalotki
4 średnie ziemniaki
1 litr wywaru warzywnego - ja wykorzystałam częściowo wodę, w której gotowały się ziemniaki
ok. 150 ml śmietany kremówki 30% 
sól, pieprz do smaku
oliwy 


W osolonej wodzie ugotować ziemniaki. Odcedzić, ale zachować wodę, w której się gotowały.
Szalotki drobno posiekać i lekko podsmażyć na oliwie. Dodać opłukane liście czosnku niedźwiedziego, chwilę podsmażyć razem z cebulką,  a następnie zalać płynem (wywar i woda z ziemniaków  - kilka łyżek wody zachować, będzie potrzebna do przygotowania ziemniaczanej kołderki). Doprawić solą i pieprzem i gotować ok. 10 minut, a następnie zmiksować w blenderze.


Ugotowane i przestudzone ziemniaki zmiksować z kilkoma łyżkami wody pozostałej z gotowania oraz ze śmietanką. Kiedy masa stanie się gładka i pozbawiana grudek, ubijać ją jeszcze kilka minut, by "nabrała powietrza" - stanie się bardziej puszysta i konsystencją zacznie przypominać lekki mus. 
Zupę przelać do pucharków, na wierzch nałożyć ziemniaczaną kołderkę, skropić oliwą. Kołderka  nie tylko wspaniale smakuje, ale też delikatni zagęszcza zupę. Smacznego! 


* cytat pochodzi z książki Tysiąc dni w Toskanii, Marleny de Blasi

82 komentarze :

  1. Aniu,jakie piękne klimaty wiosenne prawdziwie!
    I pyszna niedźwiedzia zupa.
    Wspaniałe kolejne TU i TAM.
    Uściski!

    OdpowiedzUsuń
  2. Z zapartym tchem czytam opowieść i zachwycam się tymi zdjęciami. Chyba też się wproszę na ten czosnek, bo takiego u mnie brak. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Aniu, wiedziałam skąd cytat:) Też mi się marzy takie proste zwyczajne wiejskie życie... Czosnek tez mi się marzy, może kiedyś go znajdę..., bo taka zupa musi smakować wyśmienicie!Ta Twoja Pani to skarb!
    A bzy...za jakieś dwa tygodnie:)
    Pozdrawiam, Aniu :)

    OdpowiedzUsuń
  4. zupa? i jeszcze ziemniaczana kołderka?
    Można do ciebie dziś na to danko przylecieć, na miotle chyba było najprędzej :D
    Aniu ,a ten opis o ubóstwie to mi się stokroć podoba :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Amber!Cudnie było - dziękuję:) Warto było tą pocztę zalać:)Do następnego!

    Kamila! Zapraszam - tak jak pisałam - opływam w zielone:)

    Ewelajno! Cieszę się, że cytat znajomy:) Piękne jest takie życie! Zupa naprawdę pyszna! Zapisuję Cię na listę i w przyszłym roku paczka z czosnkiem powędruje do Ciebie!

    margot! Co to byłby za widok - Margot na miotle! A pewnie - wsiadaj, a ja na zupę nastawiam, oczywiście z kołderkę - full service:)
    Ja też bardzo lubię ten fragment o ubóstwie, a może raczej bogactwie ...?

    OdpowiedzUsuń
  6. W prostocie tkwi siła :) przyjemnie się Ciebie czyta :) i niech wiosna nadal Cię ubogaca!

    OdpowiedzUsuń
  7. Piękna kołderka, piękne fiołki, urocza opowieść. Od jakiegoś czasu twierdzę, że sukces życiowy, to bycie szczęśliwym. Podoba mi się Twoje podejście do życia. Obserwuję inne, te torebkowo-biżuteryjno-szafowe. Twój wybór jest dla mnie bardziej pociagajacy, zmysłowy i radosny. Wolę takie bogactwo od pozłacanej biedy. :-) Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Suma prostych przyjemności składa się na Szczęście:) Zupa ma piękny kolorek, zastanawiam się jak smakuje świeży czosnek niedźwiedzi, bo do tej pory próbowałam tylko suszonego (a to zazwyczaj robi różnicę:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Magdo! Zdecydowanie tak! I dziękuję za miłe słowa:) Pozdrawiam!

    Krokodylu! Miło mi to czytać:) Pozdrawiam radośnie i macham do Ciebie bukietem niezapominajek, jakie właśnie przyniosłam z ogrodu;)

    OdpowiedzUsuń
  10. goh.! Świeży jest rześki, czosnkowy, ale nie ostry - pyszny i wonny:) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  11. Aniu, pomarzyć tylko mogę..Post wspaniały, zupa pycha! pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo bym chciała skosztować kiedyś Twojej swojskiej zupki z czosnkiem niedźwiedzim...nie miałam jeszcze okazji, by się z nim zapoznać :) A tak pięknie się prezentuje :)

    OdpowiedzUsuń
  13. BasiuP! Chętnie i Tobie bym wysłała, ale chyba nie dotarłby w wersji zielonej, ale już ususzony;)

    Escapade! A ja chętnie bym Cię poczęstowała! Smakuje pysznie:) Pozdrawiam Cię!

    OdpowiedzUsuń
  14. Podziwiam, Ty chyba o wszystkim potrafisz pięknie napisać!

    OdpowiedzUsuń
  15. Trzcinowisko! Bardzo dziękuję i pozdrawiam!

    Jswm! Bardzo dziękuję, miło mi to czytać!

    OdpowiedzUsuń
  16. Zatkało mnie aż..to wygląda cudnie, baaardzo bym chciała skosztować, nigdy nic nie robiłam z czosnku "misiowego":)) i ta pierzynka..z tą oliwą..mmmmm

    OdpowiedzUsuń
  17. mar! Misiowy czosnek musisz kiedyś spróbować, jest pyszny! A może znajdziesz go jeszcze w lesie, do którego się wybierasz? Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  18. Odkąd przeczytałam o nim u Bei to bardzo mnie kusi ten czosnek niedźwiedzi. A Twoja zupa Aniu wygląda i wierzę też, że smakuje zjawiskowo:)

    OdpowiedzUsuń
  19. U mnie niestety czosnku niedzwiedziego nie uświadczysz...no chyba, że sobie serek almette z nim kupię:)...a Ty niezłe cudeńka Aniu z niego wyczarowałaś...a czyta sie Ciebie jednym tchem:) jak zawsze:) ....nastawiłam dziś kolejną porcję bagietek...z myślą o niedzielnym pikniku z moimi chłopakami:) oby tylko pogoda nam planów nie pokrzyzowała:) wielki buziak zasyłam:)

    OdpowiedzUsuń
  20. Agnieszko! Czosnek niedźwiedzi jest wspaniały - czy u Ciebie jest osiągalny? Pozdrawiam serdecznie!

    Jolu! Do bagietek świetnie smakowałby twarożek z czosnkiem niedźwiedzim:) Dziękuję za miłe słowa i serdecznie pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  21. wow! co za efektowna zupa:) chetnie bym takiej pojadla:)

    OdpowiedzUsuń
  22. Pewnie i smakowałby kochana, ale niestety mam tylko twarożek:) buziaki

    OdpowiedzUsuń
  23. Aga! Dziękuję i pozdrawiam:)

    Jolu! Chętnie bym Ci podesłała, ale świeżego już nie mam (u mnie sezon już minął), a mrożony to chyba w nie najlepszym stanie by dotarł....

    OdpowiedzUsuń
  24. Aniu dziękuję kochana za dobre chęci:) teraz jedziemy an wycieczke rowerową ..wiec może w jakimś lesie przypadkiem znajdę:) pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  25. Aniu, sprawdzałam ale nie wiem za bardzo. W Ameryce Północnej i Kanadzie jest coś podobnego pod nazwą "wild garlic", "wild leek", "ramson". Wydaje mi się, że to jest to samo. Ale sądzę, że jest pod ochroną. Zresztą tutaj żeby cokolwiek zbierać w lesie potrzebne są zezowlenia.

    OdpowiedzUsuń
  26. Aniu, a ja się przyznaję bez bicia, że w mojej kuchni czosnku niedźwiedźiego jeszcze nie było, choć wielokrotnie gościł na podniebieniu :)
    Mam wrażenie, że się opuszczam :)
    Prześliczne zdjęcia!

    OdpowiedzUsuń
  27. Ja z czosnkiem niedżwiedzim to póki co tylko serek na kanapki ze sklepu, ale zupka kusi kusi:)
    chyba muszę szerzej oczy otworzyć i poszukać tego czosnku w okolicy.
    buziak Aniu!

    OdpowiedzUsuń
  28. Uwielbiam czytać Twoje małe opowiadanka ;) A zupa musi być pyszna, tak jak lubię - prostota i z tego właśnie bierze się ten niesamowity smak dań ;) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  29. Taka bezinteresowność jest nieoceniona. Sprawia tak wiele radości!

    A zupa z czosnku niedźwiedziego... Intrygująca. Nie potrafię wyobrazić sobie jej smaku, wszak nigdy nie próbowałam owego magicznego składnika. Może kiedyś...

    Uściski, Aniu!

    OdpowiedzUsuń
  30. Jolu! szukaj zatem, może w twoich stronach jeszcze będzie, u mnie niestety już przekwita... udanej majówki:)

    Agnieszko! Właśnie o "ramson" chodzi! U nas też jest pod ochroną;) Ale cicho, sza:)

    Tomaszu! Ależ skąd, nie sądzę, że to kwestia opuszczania się, zwłaszcza w Twoim wypadku:) Może po prostu musisz znaleźć jakiegoś dostawcę? W przyszłym roku w tej kwestii jestem do usług:) Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny:)

    Korniku! szukaj koniecznie - znajdziesz po zapachu:) Pozdrawiam!

    Dominiko! W prostocie siła, to prawda uniwersalna! Pozdrawiam Cię i dziękuję za miłe słowa:)

    OdpowiedzUsuń
  31. Oliwko! Smak polecam, zupę tym bardziej, a bezinteresowności ze strony innych życzę całe mnóstwo!

    OdpowiedzUsuń
  32. Aniu cudowny wpis o dzieleniu się. Ostatnio odkrywam coraz częściej, że kucharze/blogerzy tak mają :)
    Twoja zupa wygląda jak przecudny deser.

    OdpowiedzUsuń
  33. Czosnek niedzwiedzi-co to?
    uwielbiam Twoje zdjęcia, normalnie liże monitor.
    Buziole w noch

    OdpowiedzUsuń
  34. Piękne zdjęcia, a zupy z czosnku nie jadłam. Pewnie pyszna.

    OdpowiedzUsuń
  35. uwielbiam czosnek niedźwiedzi. Uwielbiam! Nadaje wspaniały smak i aromat każdej potrawie. Czy właśnie dzięki użyciu tegoż rarytasu również i ten wpis mi tak wyjątkowo smakował ? :))

    OdpowiedzUsuń
  36. Świetna ta zupa musi być! Bardzo mi się podoba :) Czosnek niedźwiedzi znam tylko suszony. Chciałabym kiedys skosztować na żywca :)
    Pozdrowienia:)

    OdpowiedzUsuń
  37. Paula! I świetnie smakują:) Pozdrawiam!

    kabamaigo! Kucharze/blogerzy zdecydowanie tak mają, ale nie tylko oni:) Pozdrawiam Cię!

    Hannah! Nie znasz tych cudnych liści? Poczytaj link jaki dałam do Bei - tam wszystko ładnie opisane:) I koniecznie spróbuj1 Pozdrowienia:)

    kasinka! Bardzo pyszna, mam nadzieję, że będziesz mogła kiedyś spróbować!

    Aurora! O tak, jest idealnym dodatkiem, ale sam też świetnie smakuje:) Dobrego dnia1

    Majano! Przyjmuję zapisy na wysyłki w przyszłym roku - wpisać Cię na listę? :) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  38. Piękna, wiosenna i jeszcze przeze mnie nie odkryta... cudowności

    OdpowiedzUsuń
  39. Zazdroszczę:
    fiołków ( u mnie jest ich tylko kilkanaście)
    ślicznej łyżeczki
    pięknej tacki
    skarbów! :)
    nadwyżką ziół z ogródka, jajeczkami od własnych, przepięknych kurek, bukietami warzyw ( tak, robię z nich bukiety :)i wszystkim co ja mam, a co w 'mieście' uchodzi za produkt bio/eko i kosztuje krocie.
    Lecę natychmiast do lasu szukać czosnku, a jak nie znajdę - i tak będzie u mnie jakieś danie 'z łąki' :)
    Pozdrawiam naszą milionerkę! :D

    OdpowiedzUsuń
  40. Żeniu! Wszystko zatem przed Tobą! Może już przyszłą wiosną? Pozdrawiam!

    Natalio! A wiesz, że to wszystko też dary, każdy od innej wspaniałej osoby:) Bukiety z warzyw brzmią cudnie - pokażesz kiedyś?
    Udanej wyprawy do lasu! czekam niecierpliwie na danie z łąki, bo teraz niemal całe łąki są do zjedzenia:D Uściski i cudownej majówki!

    OdpowiedzUsuń
  41. Zawsze z wielką przyjemnością smakuję Twoje wpisy. Powoli, nie spiesząc się. Pięknie to wszystko skomponowałaś i opis i potrawę i zdjęcia.
    Dla mnie czosnek niedźwiedzi to przede wszystkim widok wiosennej białowieskiej puszczy z dywanem z zielonych liści i białych kwiatów. Przepiękny. Dopiero później myślę o jego smaku.
    Pozdrawiam słonecznie.

    OdpowiedzUsuń
  42. Aniu! Bardzo lubię smak czosnku niedźwiedziego. Sama dodaję go do zup między innymi zupy krem z porów.
    Dobrze, że Twoja znajoma pani nie wiedziała, że czosnek niedźwiedzi rosnący dziko jest pod częściową ochroną :)Trzeba mieć pozwolenie na jego zbiór. Inaczej nie byłoby tego cudownego wpisu :):):)

    OdpowiedzUsuń
  43. Lu! Dziękuję za odwiedziny :) Masz rację, widok dywanu zielonych i pachnących pięknie liści jest bezcenny! Uściski!

    Ewo! Ona wie, i ja też wiem:) Ale serce nie zawsze słucha rozumu i czasami łamie przepisy, ale w dobrej intencji;P Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  44. Wszystko to co robisz jest takie wspaniałe i bogate, a Twoje posty i styl to po prostu symfonia. Harmonia, styl i szyk.

    Nie, to nie gnocchi.

    OdpowiedzUsuń
  45. Kubełku! Jej, rumienię się - dziękuję:) I wiesz właśnie wracam od Ciebie i już wiem, że to nie gnocchi! Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  46. Twój post czytało się jak dobrą powieść - dosłownie widziałam las i panią z koszem, czosnek niedźwiedzi w wannie i w wazonach:) Jestem pod wrażeniem:) W zabieganiu faktycznie nie zwraca się uwagi na małe, piękne rzeczy, które nas otaczają, a przecież z tylu rzeczy możemy czerpać radość! Bzów jeszcze nie widziałam, ale z tęsknotą wypatruję, bo to jedne z moich ulubionych kwiatów:)

    OdpowiedzUsuń
  47. Piękna notka, Aniu. Niesamowicie zazdroszczę Ci tego bogactwa czosnku niedźwiedziego. Intryguje mnie on od dłuższego czasu, ale jeszcze nie natknęłam się nigdzie na świeży. Wczoraj rozglądałam się za nim w lesie, ale niestety najwyraźniej w okolicach, w których bywam, nie rośnie.

    OdpowiedzUsuń
  48. Nemi! Witaj:) Miło Cię gościć! Ja na bzy patrzę z tarasu już od dwóch dni i to jeden z moich ulubionych widoków:) Wkrótce zapachną także u Ciebie. Pozdrawiam!

    haniu! Ze świeżym może być problem, bo jest pod ochroną, więc na straganach raczej go nie spotkasz. Trzeba liczyć na łaskawość innych lub szukać samemu. U mnie niestety już przekwita, więc trzeba poczekać do następnej wiosny... Pozdrawiam Cię!

    OdpowiedzUsuń
  49. Przepyszności! Natychmiast zapisałam przepis:) Dodam jeszcze tylko, że z czosnkiem niedźwiedzim - a raczej z jego niezwykłym zapachem, na tle świeżych zapachów drzew, kwiatów i przepływającej nieopodal rzeki - mam naprawdę piękne wspomnienia:)

    OdpowiedzUsuń
  50. Aniu, nigdy nie słyszałam o czosnku niedźwiedzim, mam nadzieję,że smakuje choć trochę jak czosnek (bo mam zamiar wyruszyć na łowy a czosnek uwielbiam!) Twoja zupa wygląda fenomenalnie. Najpierw myślałam,że to jogurt z musem z kiwi;)) ale cudownie wyprowadziłaś mnie z błędu i z przyjemnością zjadłabym garnuszek takiego ciepłego aromatycznego kremu..:)
    uściski!

    OdpowiedzUsuń
  51. delikatessen! Zaciekawiłaś mnie tymi wspomnieniami - napisz o nich kiedyś u siebie? A zupę bardzo Ci polecam i serdecznie pozdrawiam:)

    dotblogg! Smakiem bardzo przypomina czosnek, choć jest nieco bardziej subtelny i bardzie rześki. Nie wiem gdzie będziesz szukać, ale u mnie, czyli na południu Polski jego czas już niestety mija... Powodzenia! Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  52. Obiecałam sobie, że jak pojadę w tym roku na wakacje (a jadę w przyjemne, lekko górzyste odludzie) to wybiorę się na polowanie na czosnek niedźwiedzi i będę z nim robić co mi się tylko wymarzy. Twoja zupa jest jedną z tych rzeczy, które trafiają właśnie w sedno moich marzeń :) Pozdrawiam ciepło!

    OdpowiedzUsuń
  53. Kasiu! Trafić w sedno marzeń to wielka radość:) Cieszę się bardzo i mam nadzieję, że polowanie będzie udane! Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  54. Jak zawsze - czytam ciebie z ogromną przyjemnościa Aniu, a zupa wygląda tak jedwabiście!

    OdpowiedzUsuń
  55. Patko! Dziękuję:) Smakuje też jedwabiście. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  56. Chciałabym tą zupę spróbować:)

    OdpowiedzUsuń
  57. A delightful looking soup! What a great combination of ingredients.

    Cheers,

    Rosa

    OdpowiedzUsuń
  58. Okazje! W takim razie zapraszam;) Pozdrawiam!

    Rosa! Thank you:) The sopu is really tasty. Have a good week!

    OdpowiedzUsuń
  59. Ta zupa wygląda jak galaretka. Zazdroszczę tacy i naczynek, i desek też. Uściski

    OdpowiedzUsuń
  60. Aniu, toż to prawdziwe bogactwo ten czosnek, jak mam garstkę to szaleję z radości :)
    I cytat jaki trafny! Fajnie że zalinkowałaś notkę o porzeczkowych koralach, nie pamiętam jej, a taka ładna, "Twoja" :)

    Ściskam ciepło w ten zimny majowy weekend :)

    OdpowiedzUsuń
  61. Paulina! A to wszystko prezenty:) Pozdrawiam Cię!

    Monika! A miałaś w kwietniu o moje strony zahaczyć, obsypałabym Cię zielonymi listkami;P
    Pozdrawiam - śnieg już u mnie stopniał!

    OdpowiedzUsuń
  62. Zazdroszczę! Kiedyś z koleżanką polowałyśmy na niego w Bieszczadach, ale nieskutecznie. Fajnie mieć takie źródła zaopatrzenia :)

    OdpowiedzUsuń
  63. Takiej zupy to ja jeszcze nie widziałam! Wygląda niesamowicie i na pewno tak smakuje. Na zdjęciu skojarzyła mi się z zieloną kawą:)

    OdpowiedzUsuń
  64. Ja na razie wciąż bezskutecznie poluję na czosnek niedźwiedzi, ale gdy już wpadnie w moje łapki to wiem co z nim zrobić. Ta zupka aż prosi się, by pojawić się na talerzu :)

    OdpowiedzUsuń
  65. Monika! Oj, fajnie, fajnie;) Pozdrawiam!

    burczymiwbrzuchu! Jest pyszna:) Pozdrawiam!

    Tili! Na talerzu lub w szklance;DDD Pozdrowienia!

    OdpowiedzUsuń
  66. prawdziwie wiosenna zupa, ta współpraca Wam bardzo służy nie da się ukryć :)

    OdpowiedzUsuń
  67. Ileż spacerów za mną w poszukiwaniu czosnku niedźwiedziego. Chodzę po lesie i próbuję, a to ciągle konwalie. Uwielbiam ten czosnek, jak nie mogę go mieć z lasu to będę miała z ogrodu. Posadzę go sobie i już. Buziaki Aniu. Z tego mrożonego to ja poproszę taką zupkę jak do Ciebie wpadnę.

    OdpowiedzUsuń
  68. Wykrywacz! Bardzo nam służy;) Pozdrawiam!

    Lo! Mam już opanowany patent wysyłki świeżego czosnku, więc spodziewaj się dostawy na przyszła wiosnę:) tymczasem zamrażalka pęka w szwach, więc zupkę masz gwarantowaną! Ale, ale na kiedy?! Zdradź datę, już nie mogę się doczekać:)

    OdpowiedzUsuń
  69. wspaniała zupa, Anno! my za czosnkiem wprost przepadamy, więc z pewnością zupa zagości na naszym stole. I jak zwykle piękne zdjęcia!

    OdpowiedzUsuń
  70. Basiu! Bardzo się cieszę i dziękuję za miłe słowa! Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  71. Ooooo rany tyle czosnku:-) Ja lubię czosnek więc chętnie bym się do Ciebie przeniosła :-) A zupka przepyszna na pewno no i ten pomysł na kołderkę. Co prawda ciepło się robi i niby kołderek już nie trzeba, ale takie przykrycie ziemniaczkowe to ja bardzo chętnie :-)

    OdpowiedzUsuń
  72. Joanno! Zapraszam - zapasy nadal mam spore:) Kołderka była bardzo potrzebna, bo jeszcze wtedy chłody i sloty panowały:D Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  73. Eh, Ania, nawet nic nie mów, ile ja rzeczy miałam zrobić.. Kulki z Kimś miałam toczyć :D A na poważnie - napiszę jak najszybciej się da mejla, może niebawem coś się uda wymyślić :)

    Buziak :)

    OdpowiedzUsuń
  74. Szalony, wiosenny, radosny, pozytywny post. I baaaardzo interesująca zupa ;)

    OdpowiedzUsuń
  75. Monika! Rumieńcem się zlałam i w pierś biję, ale wiosenne zauroczenie tam mnie ogarnęło, że nic tylko po łąkach chcę chodzić i kulki mi z głowy trochę się wyturlały... ale , ale co się odwlecze! Uściski:)

    Evitaa! Wiosna właśnie taka jest - pozytywnie szalona i radosna:) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  76. Mój mąż uwielbia czosnek niedźwiedzi. Jeździ, zbiera, suszy, więc pewnie się ucieszy jak mu taki przysmak zrobię.

    OdpowiedzUsuń
  77. KucharzyTrzech! Na pewno się ucieszy - zrób koniecznie:) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  78. Widze, ze mamy bardzo podobne przyjemnosci ;)
    Zupa wspaniale sie prezentuje! Kocham wiosne za te wspaniala zielen :)

    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  79. Bea! Miło mi czytać te słowa - pozdrawiam Cię serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  80. Zupa zrobiona. Dziękuję za przepis :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję bardzo za wizytę na moim blogu :)

Drukuj przepis

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails