Na pociechę coś pysznego. Zabawa z primabaleriną. Z truskawkami i bazylią.

" Pewnego razu, kiedy Miś wrócił z wędką do domu, Tygrysek siedział skulony pod wielkim koszem i zalewał się gorzkimi łzami.

- Co się stało, przyjacielu? - zawołał Miś - Jesteś ranny? Na ciele, na duszy, a może jeszcze gdzie indziej?

- Na ciele i na duszy - szlochał Tygrysek - bo spotkało mnie wielkie sercowe zmartwienie.

- Ojejej! - wykrzyknął Miś. - Mam to za sobą, parzy jak rozpalone żelazo. Muszę ci czym prędzej coś ugotować. Już wiem co. Mus jabłkowy. 

Pobiegł więc raz-dwa do spiżarni i przyniósł stamtąd dziewięć jabłek, bo liczba dziewięć świetnie się nadaje na sercowe zmartwienia. 

Kiedy Tygrysek spałaszował swoją porcję i na dodatek pół porcji Misia, mina mu się zaraz rozjaśniła i słońce zaświeciło przez firankę. 

A sercowe zmartwienie gdzieś się ulotniło.

- Skąd się wzięło to twoje sercowe zmartwienia? - zapytał Miś. 

- A stąd, bo .... Maja Papaja - wymruczał Tygrysek - bo ona pocałowała Kreta ... " * 

I jak tu nie współczuć Tygryskowi?

Czy liczba dziewięć rzeczywiście jest najlepsza na sercowe zmartwienia?

Gdzie jeszcze można być rannym, jeśli nie na ciele ani na duszy?

Czy mus jabłkowy jest najlepszym lekarstwem na złamane serce?

Jak Wy leczycie małe i duże smuteczki? Te na duszy, na ciele i te "gdzie indziej"?

Gdy byłam mała najlepszym lekarstwem na wszystko była Mama (i nadal jest!). Potem długo nic, a potem talerz zupy pomidorowej i ukręcony przez Babcię kogel-mogel. Później domowe jedzenie musiałam zastąpić kuchnią akademicką i choć nazwa brzmi dość poważnie, to było prawdziwą zgrozą i sama się dziwię, że to przeżyłam! 

W tamtych czasach stres i niepowodzenia na zajęciach z pewną siejącą postrach panią profesor, leczyłyśmy z przyjaciółką francuskimi kwadratami z marmoladą. Jeszcze ociekające od świeżo rozsmarowanego lukru pachniały już, gdy przybite stosem lektur i zadań wychodziłyśmy z uczelni.

Szczęśliwie od lat zmartwienia sercowe mnie omijają i nie przewiduję, aby coś miało się w tej kwestii zmienić:) Jednak te na duszy i na ciele niestety się zdarzają, choć staram się robić wszystko, aby ich uniknąć. Odkąd odkryłam, początkowo ze sporym niedowierzaniem, że efekty moich kulinarnych eksperymentów są nie tylko jadalne, ale i potrafią wymalować na twarzy błogi i szczęśliwy uśmiech, najlepszym lekarstwem jest oczywiście kuchnia!

Początkowo trzymałam się ściśle przepisów, co niejednokrotnie kończyło się fiaskiem i zamiast leczyć, przynosiło tylko dodatkowy stres i zmartwienie. Przełomem było odkrycie, że gotowanie to przede wszystkim zabawa, a przepis to punkt wyjścia, który podobnie jak wiersz, można interpretować na wiele sposobów, według uznania, nastroju i apetytu. 

Wiem, że duszę i ciało można wyleczyć na wiele sposobów, ja jednak ufam najbardziej tym, które rodzą się w kuchni. Tygryska postawił na nogi mus jabłkowy, mnie niezmiennie, o czym większość z Was już wie, ratują bezy. Pisałam już jak kojąco działa na mnie ubijanie i mieszanie piany (klik). Równie relaksujące jest jej wykładanie na blachę, formowanie łyżką, zapach jaki roznosi się w kuchni, gdy bezy suszą się w piekarniku. A to przecież dopiero połowa cudownej kuracji, którą kończy najszczęśliwszy moment schrupania bezy. 

Nie mam pojęcia skąd w środku pięknego i ciepłego czerwca przyplątało się przeziębienie, wiem jednak co z pewnością poprawi mi nastrój. Bezy, truskawki, bita śmietana - Pavlova to klasyka bezowej rozkoszy. Ale ja mam ochotę na zabawę z primabaleriną. Piekę zatem mniejsze bezy - będą służyły jako jednoosobowe torciki. Część zamieniam w cieniutkie bezowe kółka, z których układam piramidkę. Z końcówki masy piekę małe beziki, tak po prostu, do chrupania. 

Truskawkom oszczędzam eksperymentów - są teraz tak pyszne, że nie potrzebują żadnych dodatków prócz ... bazylii. Przy okazji pływających wysp (klik) odkryłam, jak cudownie bazylia komponuje się z deserami. A skoro bawię się z primabaleriną, podkręcam zabawę bazyliową bitą śmietaną. Jest pyszna!

Nic tak nie poprawia nastroju jak porcja, a nawet dwie, pysznej, chrupiącej bezy z truskawkami i bitą śmietaną o aromacie bazylii. U mnie zadziałało. A jak u Was? Czy taki deser nadaje się na zmartwienia, te na duszy, na ciele, a może jeszcze "gdzie indziej"? 

PAVLOVA INACZEJ. BEZY Z TRUSKAWKAMI I BAZYLIOWĄ BITĄ ŚMIETANĄ 

Na bezy: 
3 białka

160 g cukru

szczypta soli

Dodatkowo - świeże truskawki do przyozdobienia

Białka wlać do miski, dodać szczyptę soli i ubić na sztywną pianę. Pod koniec ubijania dosypywać stopniowo cukier  i dalej ubijać aż do uzyskania gładkiej, sztywnej i lśniącej piany.

Piekarnik rozgrzać do temperatury 140 stopni. Ubitą pianę nakładać łyżką na wyłożoną papierem do pieczenia blachę. Formować na kształt koła. Część masy przełożyć do szprycy lub rękawa cukierniczego i wyciskać płaskie koła zachowując dziurkę w środku.  Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec przez ok. 50 minut. Po tym czasie wyłączyć piekarnik i trzymać w nim bezy do całkowitego wystudzenia.

Na bazyliową bitą śmietanę

ok. 300 ml śmietany kremówki (używam 30%)
25-30 świeżych liści bazylii
3-4 łyżeczki cukru waniliowego

Kremówkę przelać do rondelka z grubym dnem, dodać świeże liście bazylii i podgrzewać do momentu aż zacznie wrzeć (nie gotować). Zdjąć z ognia, wymieszać i odstawić do wystudzenia. Schłodzoną śmietanę wraz z liści bazylii przełożyć do pojemnika, nakryć folią kuchenną i wstawić do lodówki na kilka godzin, najlepiej na całą noc. Dzięki temu idealnie wchłonie cały aromat bazylii.

Wyjąć z lodówki, odcedzić liście bazylii i przełożyć do suchej miski. Dodać cukier waniliowy i ubić na sztywno.  Nakładać na bezy i ozdobić truskawkami. Kółka bezowe smarować śmietaną i obłożyć plasterkami truskawek. Można powtarzać te czynności tworząc bezową piramidkę. Ozdobić kwiatami bazylii - u mnie właśnie kwitnie:)

* cytat z książki "Na pociechę coś pysznego. Gotuj z Misiem i Tygryskiem", Janosch.