Jesienna poczta w kolorze złota. Karmel, sól i czekolada. Mus.

Listy.

Wszędzie. Dla każdego.

Listopadowa poczta. 

Jesienna korespondencja. 

Wypisana promieniami słońca złotą czcionką. 

Zbieracie te listy?

Czytacie? 

Liście,

jak złote uśmiechy słońca.

Fruwają, unoszą się, opadają. 

Łapię te uśmiechy i wkładam między kartki  książek. 

Lubię odnaleźć zagubiony uśmiech schowany między słowami. 

Ze zmarszczek liścia odczytuję chwile jakie zachował w zasuszonym wspomnieniu. 

Zanurzam stopy w liściach. 

Krok za krokiem szelest wzrasta, roznosi się wokół. Liście unoszą się, tańczą w powietrzu. 

Ten szelest jest jak szept stygnącego karmelu. 

Trzeba się pospieszyć, karmel jest małomówny - słowo, dwa, trzy - krótka, szeptana tajemnica. 

Jeśli nie zdążycie, zastygnie i już się nie dowiecie, co chciał powiedzieć. 

Pozostanie tylko echo niesione dźwiękiem łamanego i kruszonego złota. 

I złote refleksy światła.

Migoczące uśmiechy słońca. 

Jesień się do nas uśmiecha. 

Szepce nieustannie.

Opowiada. 

I śle listy. 

Przesyła je listonoszem.

To jesień ubrana w karmel podróżuje z wiatrem. 

Roznosi słoneczne listy. 

Na każdym zapisana inna historia. 

Lubię historie. 

Te zasłyszane i znalezione przypadkiem. 

I te pisane złotą czcionką na papierze z liści. 

Wkładam je w książki. 

Powstaje coś nadzwyczajnego, magicznego.

Książka kryje drugą książkę. 

Chowa ją między stronami i strzeże. 

To jesienne tajemnice.

Skarby.

Ukryte złoto. 

Kruche i wyjątkowe

Każdy inny. Niepowtarzalne. 

Jak odciski palców. 

Odcisk czasu. Kolejnej wiosny, lata i ostatnich jesiennych uśmiechów słońca. 

Zastanawialiście się kiedyś nad tym, że zasuszone liście są jak zastygnięty karmel?  Nawet krusząc się wydają podobny dźwięk. Lubię wtedy zamknąć oczy i wsłuchać się w ten głos. I zawsze, niezmiennie marzę, by móc kiedyś odczytać tą tajemnicę. 

Ale to nie jest proste. Próbuję się dowiedzieć za każdym razem, gdy biorę do ręki znaleziony w książce liść i zawsze wtedy, gdy kruszę karmel przed słodką ucztą.

Myśli są jak huragan jesiennych liści. 

Chciałam napisać coś zupełnie innego, ale niespodziewanie wiatr przywiał zupełnie inne, złote i karmelowe myśli. Szłam i zbierałam liście i myśli. 

Biegłam za nimi, zatrzymywałam się, pochylałam, by je zebrać i zapisać. I nie zgubić. 

Cały bukiet. 

A później wiatr ustał. 

Zebrałam dość myśli, by starczyło na jedną jesienną opowieść o karmelu.

I tak sobie myślę, że pisanie bloga jest jak to zbieranie liści. Łapię myśli i chowam je tu, między dniami i kolejnymi historiami. Zostaną tu na zawsze. Z moimi słowami i z moją miłością do karmelu. 

SOLONY MUS KARMELOWO-CZEKOLADOWY

Salted caramel chocolate mousse  - potwierdzam zdanie: "The stuff is sexy" ! *

Ilość soli można odrobinę zwiększyć - ja tak zrobiłam. Mus jest kwintesencją "musowatości" - jest lekki, puszysty i nieziemsko pyszny. Najlepiej smakuje wyjadany z pucharków za pomocą dużych kawałków karmelu. Skuście się!

Składniki na 6 porcji:

1/2 filiżanki cukru 

3/4 filiżanki i 1,5 łyżki śmietany kremówki 36%

2,5 łyżki masła solonego o temperaturze pokojowej (można zastąpić zwykłym masłem i zmieszać z nim 1/4 łyżeczki soli)

200 g gorzkiej czekolady dobrej jakości (użyłam Lindt 70%)

3 jajka, oddzielnie żółtka i białka

opcjonalnie 1/2 filiżanki śmietany kremówki do przybrania deseru

krokant migdałowy (przepis znajdziecie tu - klik)

Do rondelka z grubym dnem wsypać cukier i dodać 2 łyżki zimnej wody. Nie mieszać. Wstawić na średni ogień i gotować do momentu aż powstanie ciemnozłoty karmel. W oddzielnym naczyniu podgrzać lekko kremówkę, nie doprowadzić do wrzenia, powinna być ciepła.

Karmel zdjąć z ognia i dodać masło. Należy uważać - gorący karmel może w tym czasie pryskać.  Dodać podgrzaną śmietanę i dokładnie wymieszać. Jeśli powstaną grudki, wstawić ponownie na średni ogień i mieszać do czasu aż się rozpuszczą. 

Do gorącej masy dodać połamaną na kawałki czekoladę i mieszać tak, by dokładnie połączyła się z resztą.  W tym momencie należy dodać żółtka  - jeśli boicie się, że mogą się zważyć, dodajcie odrobinę czekoladowej masy do żółtek i wymieszajcie, a następnie wlejcie z powrotem do masy czekoladowej i dokładnie wymieszajcie razem. Tak przygotowaną masę należy odstawić do przestudzenia.

W tym czasie w osobnym naczyniu ubić na sztywno pianę z białek, a następnie delikatnie połączyć ją z przestudzoną masą karmelowo-czekoladową. Przelać do przygotowanych naczynek i chłodzić przynajmniej przez 6 godzin, a najlepiej całą noc.  

 

Przed podaniem można przybrać kleksem bitej śmietany i koniecznie dużym kawałkiem migdałowego karmelu! 

* cytat i przepis pochodzi z tej strony - klik