Bazyliowa panna cotta z truskawkami i syropem z bzu. Odwagi!

Panna cotta.

Truskawki.

Klasyka.

Właściwie nic więcej nie trzeba. 

Zestaw idealny. 

A jednak gdzieś tam w środku - czasem nieświadomie, a często z czystej przekory - przychodzi ochota, by nieco napsocić. 

Naciągnąć strunę i z szelmowskim błyskiem w oku sprawdzać, jak długo wytrzyma. 

Co by było, gdyby...?

A może by tak....?

Dlaczego by nie ... ?

Zrobić jeden krok dalej, zamienić role, podmienić składniki, dodać jedno, odjąć drugie ...

Sprawdzić, przekonać się, żyć - odważnie. 

Cienka linia oddziela klasykę od znużenia.

Ogranicza Cię tylko wyobraźnia.

Wszystko wokół czeka na Twój ruch. 

Jeśli go nie zrobisz, nigdy się nie przekonasz. 

Szkoda marnować chwile. Nie warto tracić szans. 

Wszystkie są Twoje i zależą wyłącznie od Twoje odwagi.

Odważysz się?

Może zaczniesz od kuchni?

Spojrzysz na bujny krzaczek bazylii i wyobrazisz ją sobie nie tylko na pomidorach. Naciągniesz strunę jeszcze ciut mocniej i pomyślisz o niej na słodko. Tak, na słodko. Zaczniesz od kilku listków wrzuconych do owocowego smoothie. Zdziwisz się, że tam idealnie pasuje. Nabierzesz ochoty na więcej. 

Upieczesz zielony biszkopt - bazyliowy, a jakże! Dojdziesz do wniosku, że stworzona jest do deserów, że pizza czy caprese to tylko namiastka jej cudowności. A potem pewnego razu wejdziesz do kuchni, spojrzysz na to samo okno po raz nie wiadomo już który i patrząc na bazylię zobaczysz ją tam, gdzie nikt się jej nie spodziewa. 

Bazyliowa panna cotta - dlaczego nie?! 

Z truskawkami i majowym syropem z bzu. Oczywiście! 

Cudownie seledynowa, aromatyczna, dopieszczona słodyczą truskawek i kwiatową rześkością bzu. 

Wszystko idealnie wyważone. Zaczynasz myśleć, że to teraz Twoja klasyka. 

I już wiesz, że zrobisz kolejny krok. To tylko kwestia czasu.

BAZYLIOWA PANNA COTTA Z TRUSKAWKAMI I SYROPEM Z BZU

/pomysł własny, składniki na 4 porcje/ 

Po pierwszej porcji doszłam do wniosku, że bazylia rośnie wyłącznie po to, by robić z niej panna cottę. Już dawno przekonałam się, że jest stworzona do deserów, a ten przepis jest tego najlepszym dowodem. Musicie się koniecznie odważyć! 

2,5 łyżeczki żelatyny  w proszku

430 ml śmietany kremówki 

1 duża garść bazylii /ok. 1 szklanki listków/

1/4 filiżanki cukru 

250 g świeżych truskawek
syrop z bzu

Przygotować 4 ramekiny lub inne naczynka na panna cottę. W miseczce zalać żelatynę 2 łyżkami zimnej wody i odstawić na kilka minut, by napęczniała. W tym czasie do niewielkiego rondelka z grubym dnem wlać śmietanę, wsypać cukier i dodać posiekaną drobno bazylię. Wstawić na średni ogień. Gdy cukier się rozpuści i całość się zagotuje zdjąć z ognia i odstawić na 2-3 godziny, aby śmietana jak najmocniej przeszła aromatem bazylii. 

Wstawić ponownie na mały ogień i podgrzać. Zdjąć z ognia, dodać namoczoną żelatynę i mieszać aż się całkowicie rozpuści. Przelać przez sitko i mocno odcisnąć bazylię, aby oddała całą swoją moc i kolor. Dwie, trzy łyżeczki siekanej bazylii dodać z powrotem do masy, resztę wyrzucić. Wymieszać i wlać masę do przygotowanych naczynek, a następnie wstawić do lodówki, by zastygła (u mnie trwało to 1,5 h). 

W tym czasie truskawki umyć i pokroić na drobne kawałki. Przełożyć do miski i zalać syropem z bzu. Dodać dla smaku kilka drobno posiekanych listków bazylii. Wymieszać i wstawić do lodówki. 
Przed podaniem naczynka z panna cottą zamoczyć na kilka sekund w naczyniu z wrzącą wodą. Delikatnie przełożyć deser na talerze - na wierzchu widoczne będą drobinki bazylii. Podawać z truskawkami i syropem z bzu.
Poezja! Najprawdziwsza!

Przepis na biszkopt bazyliowy znajdziecie tutaj - klik. 
Polecam też bardzo "pływające wyspy" , czyli "cytrynowy śnieg" z sosem bazyliowym  - klik